Początki Biłgoraja sięgają XVI wieku. Wtedy dzięki uprzejmości Stefana Batorego powstaje właśnie to miasto, zbudowane od podstaw. Przełom wieku XVI i XVII to dla Biłgoraja prawdziwa żyła złota.
Kiedyś
Ówczesna wymiana handlowa zlokalizowana na szlaku biegnącym przez miasto napędza całą gospodarkę lokalną regionu. W ciągu wieków miasto upada i podnosi się. Przeżywa kataklizmy i najazdy, odbudowuje się i zmienia. Rozwój miasta zostaje zatrzymany na dłuższą chwilę w momencie ostatniego rozbioru Polski. W okresie międzywojennym mieszkańcy pracowali głównie przy rzemiośle, handlu i rolnictwie. Wiele osób zajmowało się wyrobem sit i włosianki.
Nieudane plany i nowe zmiany
Gdy pojawił się pomysł powstania Centralnego Okręgu Przemysłowego, zawitała nadzieja na uprzemysłowienie miasta, jednak nie powiodło się częściowo z uwagi na II wojnę światową. Po jej zakończeniu bardzo długo trwała odbudowa miasta pogrążonego w stagnacji. Początek lat 90 XX wieku to zamiany gospodarcze regionu. Powstaje spółka związana z rynkiem win, pojawiają się duże firmy – producenci mebli, drzwi, okien i opakowań. Biłgoraj usytuowany jest w regionie rolniczym, nieco na uboczu innych miast. Dzięki temu zyskuje nowy potencjał inwestycyjny, niezagrożony bezpośrednią konkurencją. Władze miasta wyznaczyły sobie obecnie kilka priorytetów związanych z rozwojem, gospodarką i zatrudnieniem. Najważniejsze jest, aby poprawić poziom wykształcenia mieszkańców i wspierać przedsiębiorczość, którą chcą wspomagać rozwój regionu. Ważna jest też rozbudowa infrastruktury oraz rozwój turystyki jako siły napędowej gospodarki lokalnej wspomagającej zatrudnienie mieszkańców miasta.